Bir belgeselle başladı bu yolculuk.
Eşim, can yoldaşım yine hayatıma bir dokunuş yaptı. İş için şehir dışında kaldığım bir gece, “Trt Belgeseli aç ve izle” yazan bir mesaj attı. Belgesel bittiğinde eşimin planı da hazırdı. O, destek olup cesaretlendirmese bunlar yaşanamazdı.
Afrika’ya bir kez ayak basan bir daha aynı insan kalamaz demişti Sezi Hanım bu belgeselde. Doğruydu. Çünkü bende ayak basmış ve Afrika tozu bir kere üzerime bulaşmıştı. Dünyanın bir ucunda hangi hayatların olduğunu “bilmek” ile “görmek” arasında ki farkı yaşamıştım.
Ve Gana…
Fırsatını oluşturup, Gana’dayken mutlaka bu çocuklarla bir gün, bir saat ya da bir dakika bile olsa vakit geçirmeliyim diye düşündüm. Bizim sürekli yaşadığımız ama çoğu zaman farkında olmadığımız; bu çocukların ise belki hiç yaşayamadıkları “bazı duyguları” bir nebze olsa hafifletmek veya iyi hissetmelerini sağlamaktı gayem. Yanılmışım. Meğer onlar benim yarama merhem oldular. Onlar benim daha farklı olmama sebep oldular. Hayatımın altını üstüne getirdiler.
Yokluğun olduğu bir Afrika ülkesinde, yokluğun daha da arttığı bir şehirde, yokluğun daha da var olduğu bir köyde yokluğun kendisi olan çocuklar bunlar. Maddi yokluktan bahsetmiyorum. Yokluğun kendisinden bahsediyorum.
Siz hayatınızda ilk kez gördüğünüz birinin elini daha ilk saniyede neden sımsıkı tutarsınız; siz neden onu hemen sorgusuz sualsiz evinizin en güzel yerini açar ve sımsıkı sarılır, gözünün tam içine içine “neden bu kadar geciktin ama ne iyi ettin de geldin” der gibi bakarsınız. Evinizde gezdirirken elini sımsıkı tutarken, hiçbir sebep yok gibi görünürken ona fark ettirmemeye çalışarak, dile dökemediklerinizi neden onun kolunu usulca kalbinizden gelen bir dürtüyle öperek göstermeye çalışırsınız. Daha 5 dakika önce ilk kez gördüğünüz birinin, saçınızı okşamasını neden istersiniz. Hangi yokluktan bahsettiğimi umarım biraz olsun anlatabilmişimdir.
Maddi yokluk, kolay olmasa da bir şekilde halledilir. Asıl konu az önce bahsetmeye çalıştığım yokluğu ne yapacağımız.
Çocukların detaylı hikayesi için…
Buraya gitmeme sebep olan belgeseli ve bu yetimhanenin hikâyesini daha detaylı izlemek ve “burası benim evim” diyen Sezi Hanıma ulaşmak için Youtube’a “Dünyayı İyilik Kurtaracak” yazın ve ilk videoyu izleyin. Yada aşağıdan izleyin.
İlk yorum yapan siz olun